کهیر

کهیر یکی از شایعترین بیماری ها در بین بیماری های پوستی و آلرژیک بوده و با علایمی همچون اریتم، برجستگی وخارش همراه است.تقریبا ۱۵تا ۲۵در صد افراد در طول زندگی خود این بیماری را تجربه می کنند.بیشتر این افراد، حالت حاد این بیماری را بروز می دهند که به راحتی قابل درمان است . حدود ۰.۱درصد ازجمعیت عمومی دچار حملات مکرر وناتوان کننده و صعب العلاجی می شوند که بیش از ۶ هفته طول می کشد واصطلاحا کهیر مزمن نامیده می  شود. متوسط زمان درگیری در کهیر مزمن حدود ۵-۳ سال بوده ولی می تواند تابیش از ۴ دهه نیز طول بکشد.تظاهرات پوستی در کهیر مزمن می تواند همراه با علایم سیستمیک مثل تب، سردرد، دردمفصل و علایم گوارشی چون سوءهاضمه و اسهال باشد. در برخی ازموارد کهیر مزمن، عوامل آلرژیک هم چون آلرژنهای غذایی ، استنشاقی و دارویی در ایجاد آن نقش داشته که به راحتی با اخذ شرح حال وانجام تست های آلرژیک پوستی قابل شناسایی است.دراکثریت موارد،عوامل محرک قابل شناسایی نبوده که به ان واژه کهیر مزمن خودبه خودی اطلاق می شود. کهیر مزمن خودبه خودی شامل کهیر مزمن اتوایمیون(۳۰%تا۵۰%موارد) و کهیر مزمن ایدیوپاتیک است. دوره بیماری در نوع اتو ایمیون طولانی تر و شدیدتر و علیرغم همزمانی با بیماری های اتوایمیون دیگر مثل تیروئیدیت اتوایمیون ، به راحتی با تست پوستی سرم اتو لوگ قابل شناسایی است. برای کهیرمزمن ایدیوپاتیک ،هیچ علت مشخصی وجودندارد و ازمایشات روتین این بیماران نرمال است.