آلرژی دارویی

آلرژی دارویی

واکنش های دارویی مختلفی به داروها وجود دارد. حساسیت دارویی را باید از سایر انواع واکنش ها مثل آثار جانبی معمول خود دارو ، تداخل دارو، تب دارویی ، عوارض ناشی از مصرف بیش از حد دارو افتراق داد. حساسیت دارویی به صورت واکنش هایی آلرژیک ظاهر می شود که می تواند از بثورات پوستی ساده تا واکنش های شدید و تهدید کننده حیات  باشد.

شیوع آلرژی دارویی

۵% بالغین حساسیت دارویی واقعی دارند. ۱۵درصد بالغین به اشتباه گمان می کنند که حساسیت دارویی دارند. شیوع حساسیت دارویی در کودکان کمتر از  بزرگسالان است . در بیماران بستری حساسیت  دارویی شایع تر است .

علل آلرژی دارویی

آنتی بیوتیک ها و مسکن ها مهم ترین علل حساسیت های دارویی هستند.

واکنش های آلرژی دارویی

واکنش های آلرژی دارویی ممکن است بر اساس زمان شروع دسته بندی شود :

• فوری : که زیر یک ساعت پس از تجویز دارو رخ می دهد و معمولا باعث شوک ، کهیر و تنگی نفس می شود.
• متوسط : در عرض ۳ روز اول بعد از مصرف داروشروع می شود که می تواند باعث  کهیر ، ادم حنجره و خس خس شود .
• دیررس : بعد از ۳ روز که علاوه بر علائم ذکر شده باعث بثورات پوستی ، اختلالات خونی ، درگیری عروق و بیماری سرم می شود.

علائم آلرژی دارویی

• کهیر
• بثورات پوستی که شایع ترین شکل آلرژی دارویی به خصوص  کودکان است .
• حساسیت به نور
• اریتم مولتی فرم : نوعی واکنش پوستی شدید با ضایعات پوستی – مخاطی که ممکن است به تاول های شدید وپوسته ریزی منجر شود.
• علائم تنفسی
• آنمی که در نتیجه تخریب سلول های محیطی ایجاد می شود.

تشخیص آلرژی دارویی

ابتدا باید از بیمار سوالاتی درباره اینکه چه دارویی در حال حاضر مصرف می کند و دوز و مدت زمان مصرف آن پرسیده شود. زیرا احتمال بروز واکنش دارویی نسبت به داروهایی که به طور مکرر یا مزمن مصرف می شود کمتر از داروهایی است که جدید مصرف شده است .اندازه گیری IgE اختصاصی دارو در سرم فرد برای داروی مصرف شده خیلی کمک کننده نیست . زیرا بسیاری از داروها زمانی آلرژی زا هستند که در داخل بدن به یک حامل پروتئینی وصل می شوند.تست پوستی در داروهایی چون پنی سیلین ها مفید است .

تست خراش یا پریک برای بررسی آلرژی دارویی نسبت به روش های دیگر بی خطر تر است ولی نسبت به تست داخل جلدی قطعیت کمتری دارد. در صورتی که تست های پوستی  مثبت باشند دارو به بیمار تجویز نمی شود .درحالی  که  در تست دارویی منفی باز هم خطر آلرژی وجود دارد . در برخی از داروها مثل  مصرف پنی سیلین در بیش از نیمی از بیمارانی که  تست پوستی منفی دارند، مصرف دارو ممکن است بی خطر باشد .در شرایط کنترل شده و در مواردی از تست های معمول مطمئن نباشیم از نوعی آزمایش به نام تست چالش دارویی نیز استفاده می شود. در واکنش های شدید دارویی انجام تست تشخیصی آلرژی ممنوع است.

درمان آلرژی دارویی

دارو باید توسط پزشک باید قطع شود.در صورت نیاز ضروری به تجویز دارو علی رغم آلرژی شدید از روش حساسیت زدایی دارویی استفاده می شود . در موارد نیاز به دارویی که سابقه مشکوکی از ایجاد آلرژی دارد تجویز آنتی هیستامین ها  قبل از داروی مورد نظر به بی خطر شدن آن کمک می کند.

آلرژی دارویی در کودکان

کودکان با سابقه آلرژی بینی، آسم بیشتر از سایرین در معرض آلرژی دارویی هستند. کودکانی که والدینشان نسبت به آنتی بیوتیک حساسیت  دارند ، به احتمال بیشتری دچار حساسیت دارویی در برابر آنتی بیوتیک می شوند. برخی کودکان مبتلا به بیماری مزمن مانند فیبروز کیستیک و ایدز نسبت به حساسیت دارویی مستعدتر هستند .